O mércores día 5, os integrantes do Club de Lectura Pintor de Castinande coñeceron a orixe doutra cantiga popular : o poema Cantiga, orixinal de Manuel Curros Enríquez, con data 5 de xuño de 1869, está lixeiramente modificada para facer a versión da popular canción :
UNHA NOITE NA EIRA DO TRIGO
Unha noite na eira do trigo
Ó reflexo do branco luar
Unha nena choraba sin trégolas
Os desdés dun ingrato galán
I a coitada entre queixas decía
Xa no mundo non teño a ninguén
Vou morrer e non ven os meus ollos
Os olliños do meu doce ben
Os seus ecos de melancolía
Camiñaban nas alas do vento
I o lamento repetía
Vou morrer e non ven o meu ben
Lonxe dela de pé sobre a popa
Dun aleve negreiro vapor
Emigrado camiño de américa
Vai o probe e infeliz amador
I ó mirar as xentís anduriñas
Cara a terra que deixa cruzar
Quen pudera dar volta pensaba
Quen pudera convosco voar
Mais as aves e o buque fuxían
Sin ouvir seus amargos lamentos
Solo os ventos repetían
Quen pudera connosco voar
Noites craras de aromas e lúa
Desde entón que tristeza en vós hai
Pros que viron chorar unha nena
Pros que viron un barco marchar
Dun amor celestial verdadeiro
Quedou solo de bágoas a proba
Unha cova nun outeiro
I un cadavre no fondo do mar
(Repectamos a ortografía orixinal)
O poema foi escrito por Curros cando tiña 17 anos, na residencia de estudiantes de Madrid. Orixinalmente levaba o título de CANTIGA, logo no xardín unha noite sentado e rematou sendo unha noite na eira do trigo.
Está recollida no libro "Aires da miña terra" (1880), sendo moi significativo porque foi o primeiro que escribía na súa lingua materna. Fai patente o drama da emigración, que separaba familias, amigos e amores.
A primeira versión musical foi composta por un compañeiro de estudos do autor, Alonso Salgado, que o acompañaba coa guitarra.
Juan Montes fixo outra versión para voz e piano.
José Castro, Chané, emigrado en Cuba e amigo persoal de Curros, fixo a música que chegou ata os nosos días.
Cantárona moitas voces :
Os tres soles-Os Satélites-Os Trovadores
Rosa Cedrón-Cristina Pato https://www.youtube.com/watch?v=Ol7QmB7I7Lk
Uxía Senlle https://www.youtube.com/watch?v=iFfditBb3_E
Manuel Curros Enríquez naceu en Celanova, Ourense, o 15 de setembro de 1851.Xunto con Rosalía e Pondal foron os piares fundamentais do chamado rexurdimento galego.
Deixou a casa paterna aos 15 anos para estudar dereito en Madrid. En 1891 emigrou a Cuba. Finou o 7 de marzo de 1908 e agora repousa no cemiterio de San Amaro, na Coruña.
Obras máis importantes :
Cartas del Norte / A Virxe do Cristal
Aires da miña terra / O divino sainete
Comentarios
Publicar un comentario